Zoran Kolarić splitskoj se publici prvi put predstavio 2021. godine izložbom »Prolaznici« u
Galeriji fotografije Fotokluba Split. Pozornu promatraču već tada je bilo jasno da Kolarićev
fotografski narativ uvelike baštini tradiciju starih majstora fotografije Bressona, Kertésza,
Atgeta i brojnih drugih velikana umjetnosti svjetlopisa, kao i to da se radi o iznimno
decentnom fotografskom rukopisu po kojem je autor sada već postao prepoznatljiv (i
raspoznatljiv) u kontekstu suvremene hrvatske fotografske scene. Za razliku od prolaznika,
ciklusa u kojem je Kolarić iskazao dojmljivu vještinu i autorske dosege unutar žanra ulične,
odnosno street fotografije, u novom ciklusu »Raz_otkrivanja« otkrivamo mekšu, nježniju i
intimniju autorsku stranu. Ciklus obuhvaća trideset aktova u monokromu, kojima Kolarić
paralelno odaje počast i klasicima svjetske fotografije, i ženi, odnosno ženskom tijelu kao
nepresušnom vrelu inspiracije. Referiranje na fotografske velikane vidljivo je već u samim
nazivima serija fotografija – Hommage to Drtikol vizualna je reminiscencija na Františeka
Drtikola rodonačelnika moderne češke fotografije svjetski poznatog majstora akt fotografije, a
serija Visiting master Pelikan priziva duh slovenskog velikana Josipa Pelikana koji je također
svojim fotografijama opetovano slavio ljepotu žene. U maniri svojih uzora – među kojima
svakako treba spomenuti i prašku školu i našeg Stanka Abadžića, čiji je stilski utjecaj na
Kolarića neprikosnoven – autor zadatku akta pristupa s vidljivim poštovanjem i divljenjem
spram ženskosti. Kolarić pritom pomno pazi da temu ne svede na fizičku pojavnost i
eksploataciju atributa žene, nego prije svega da svojim fotografijama prenese specifičan
emocionalni ugođaj – nježnosti, krhkosti i senzualnosti. Istovremeno, pozama i gestama na
pojedinim fotografijama, Kolarićevi modeli u oko promatrača revitaliziraju koncept antičke
ljepote i ženskih božanstava koja donose ljubav i mudrost. Autor modele stoga ciljano smješta
u prigušene intimističke interijere i lirične eksterijere u kojima kroz igru svjetla i sjene,
mirovanja i pokreta, postiže kompozicijski sklad i jasnoću na koju nas je već navikao u
godinama svog fotografskog djelovanja. U tom smislu mogli bismo reći da je Kolarićev
fotografski potpis dosljedan i sad već prilično prepoznatljiv. Bilo da se radi o street fotografiji
ili aktu, riječ je o iznimno preciznom i pročišćenom izrazu, lišenu kompozicijskih šumova,
odmjernu i suverenu, podjednako u artikulaciji forme i u artikulaciji sadržaja. Nije stoga
čudno da je rad Zorana Kolarića prepoznat od strane struke u najjačim konkurencijama na
fotografskim natječajima i salonima diljem Hrvatske, regije i inozemstva. Doista jest riječ o
pomno izbrušenom estetskom senzibilitetu i vrsnom poznavanju tehničkih zakonitosti
fotografije koje nam je ovaj samozatajni i talentirani autor demonstrirano i u
raz_otkrivanjima. I dok raz_otkrivanje na prvoj razini možemo i moramo iščitavati kao
razotkrivanje ženskosti, na dubljoj razini razotkrivanje se događa i s druge strane objektiva –
raz_otkriva nam se i sam autor. U suptilnosti fotografske geste, nenametljivosti i decentnosti
fotografskog rukopisa, razotkriva nam se vizualno mekša, liričnija i melankoličnija, ali
fotografski podjednako kvalitetna strana Zorana Kolarića.

Predgovor samostalnoj izložbi ‘Raz\otkrivanja’